سئو سایت کسب و کار

همین چند سال پیش، اگر می‌خواستید مثلا در شیراز رستورانی برای غذا خوردن پیدا کنید، باید «رستوران‌های شیراز» را در گوگل جستجو می‌کردید. اما امروز فقط کافی‌ست بنویسید: «رستوران». همان لحظه خواهید دید که لیستی از رستوران‌های نزدیک‌تان به شما نمایش داده می‌شود.

گوگل در سال‌های اخیر تبدیل به موجود هوشمندی شده که تلاش می‌کند تا نزدیک‌ترین نتایج موجود را به کاربرانش ارائه دهد. فکر می‌کنید این اتفاق چطور افتاده ‌است؟ درست حدس زدید… این الگوریتم‌ها هستند که به گوگل کمک می‌کنند تا ارتباطِ میان دریایی از محتواهای موجود در اینترنت را بررسی کرده و کاربر را به هدفی که در ذهن دارد برسانند.

یکی از معروف‌ترین الگوریتم‌های گوگل که کمک می‌کند تا مدیران وب‌سایت‌ها به جای تکرار هزاران باره کلمات کلیدی در محتواهایشان، به فکر تولید محتوای با ارزش و کاربرپسند بیافتند، الگوریتم رنک برین (Rank Brain) است. الگوریتم رنک‌برین در اکتبر سال ۲۰۱۵ با این هدف معرفی شد که به جای توجه به کلمات کلیدی در یک محتوا، مفهوم این صفحات شناسایی شود. با کمک الگوریتم رنک برین، نتایجی به کاربران پیشنهاد می‌شود که بهترین جواب برای مفاهیم مدنظر آن‌هاست.

اغراق نیست اگر بگوییم که الگوریتم رنک برین، انقلابی در نحوه تعیین نتایج جستجوهای گوگل بود. اما این الگوریتم دقیقا چیست و چطور کار می‌کند؟

رنک برین سیستمی است که گوگل به کمک آن می‌تواند قصد کاربر در هنگام جستجو را بهتر درک کند. این الگوریتم کمک می‌کند تا داده‌ها بهتر پردازش شوند و نزدیک‌ترین نتایج به موضوعات مورد نظر کاربران را به آن‌ها نشان می‌دهد. رنک برین، یک فناوری شگفت‌انگیز مبتنی بر هوش مصنوعی است که با کمک الگوریتم‌های زبان ماشین طراحی می‎شود. در واقع وجه تمایز این الگوریتم همین است که یادگیری ماشین برای اولین بار وارد جستجوهای گوگل شد. البته قبلا از یادگیری ماشینی در Google News استفاده شده بود، اما گوگل نیوز با چیزی که در رنک برین می‌بینیم متفاوت است.

به تعبیر دیگر، الگوریتم رنک برین یک سیستم یادگیری ماشین است که به الگوریتم مرغ مگس‌خوار کمک می‌کند و باعث می‌شود تا گوگل از «رشته‌های اطلاعات» به «دیتای هدف» برسد.

هنگامی که یک کلمه کلیدی یا محتوا برای جستجو وارد گوگل می‌شود، الگوریتم جستجو تلاش می‌کند تا با جستجوی بهترین محتوا در مناسب‌ترین قالب‌ها، نتیجه جست‌وجو را با هدف شما مطابقت دهد.

رنک برین در ابتدا راه‌اندازی شد تا یک مشکل ساده اما بزرگ را برطرف کند.

چند سال قبل گوگل با این مشکل روبه‌رو بود که حدود ۱۵ درصد کلمات کلیدی که افراد در این سایت تایپ می‌کردند، قبلا هرگز دیده نشده بود. ممکن است فکر کنید ۱۵ درصد که خیلی زیاد نیست! اما وقتی در هر روز میلیاردها جستجو توسط گوگل پردازش می‌شود، این ۱۵ درصد یعنی ۴۵۰ میلیون کلمه کلیدی در روز که گوگل برای آن‌ها پاسخی نخواهد داشت!

قبل از متولد شدن رنک برین، گوگل صفحات را اسکن می‌کرد تا ببیند آیا آن‌ها دارای آن کلمه کلیدی دقیق و مشخصی که فرد جستجویش کرده‌، هستند یا خیر. اما از آنجا که این کلمات کلیدی کاملا جدید بودند، گوگل نمی‌توانست هیچ سرنخی از آنچه کاربر می‌خواست را پیدا کند.

الگوریتم رنک برین به جای تمرکز بر کلمه کلیدی، به مفهوم توجه می‌کند. همچنین موقعیت جغرافیایی کاربر هم برای رساندن او به نتایج دلخواه، موثر خواهد بود.

گوگل بیش از ۲۰۰ سیگنال جستجو دارد که از آن‌ها برای تعیین رتبه‌بندی وب‌سایت‎ها و محتواهای‌شان استفاده می‌کند. رنک برین سومین سیگنال‌ مهم گوگل است و به همین دلیل می‌توان گفت هوش مصنوعی به معنای واقعی کلمه توانسته انقلابی در نحوه درک سوالات پیچیده و طولانی برای موتورهای جستجو ایجاد کند. اکنون کاربران می‌توانند اطمینان داشته باشند که در زمان جستجو، موضوعات مناسب‌شان را به راحتی پیدا خواهند کرد، حتی اگر عبارات جستجوی آن‌ها مبهم باشد.

بیایید بررسی کنیم که این الگوریتم دقیقا چطور کار می‌کند. ما عبارت «conversion optimization» را در گوگل ادوردز جستجو کردیم. طبق نظر ادوردز، این اصطلاح به طور متوسط ​​در ماه ۷۸۰ بار جستجو می‌شود.

در کسری از ثانیه، گوگل نتایجی را نشان می‎دهد که بیشتر به تعریف اصلی conversion optimization یا همان بهینه‌سازی تبدیل اشاره دارد. اما بیایید جستجویمان را دقیق‌تر انجام دهیم و سرچ کنیم: «بهترین ابزار بهینه‌سازی نرخ تبدیل گوگل».

خواهیم دید که بلافاصله، لیستی از مقالات درباره برترین ابزارها جهت استفاده برای بهینه‌سازی تبدیل به ما نشان داده می‌شوند.

حالا بیایید این یکی عبارت را جستجو کنیم:

«بهترین ابزار بهینه‌سازی نرخ تبدیل برای بازاریابان چیست؟» ۱۰ میلی ثانیه بیشتر طول می‌کشد تا نتایج مرتبط حاصل شود ، اما باز هم نتیجه آن چشمگیر است.

برای سنجش واقعی قابلیت‌های رنک برین لازم است تا عبارت مبهم‌تری را جستجو کنیم. مثلا بنویسیم: «شکل بهینه‌سازی نرخ تبدیل در آینده بازاریابی دیجیتال و فراتر از آن». این عبارت Long Tail یا همان دم دراز، گیج کننده است و پاسخ‌های احتمالی متعددی را ارائه می‌دهد. با این حال، خواهید دید که الگوریتم رنک برین وظیفه خود را به خوبی انجام داده و مرتبط‌ترین نتایج را برای‌تان لیست می‌کند.

گوگل هرگز نحوه عملکرد RankBrain را به طور خاص شرح نداده است. ما فقط می‌توانیم درباره چیزهایی که در پشت صحنه این الگوریتم می‌گذرد، حدس‌هایی بزنیم.

این الگوریتم چون بر اساس هوش مصنوعی و زبان ماشین طراحی شده و از آنجا که ماهیت عملکرد موجودیت‌ها را می‌داند، می‌توانند فراتر از کلمه کلیدی پیش برود و معنا و مفهوم را جستجو کند.

یکی از مکانیزم‌های اصلی که الگوریتم رنک برین از آن استفاده می‌کند، تشخیص موجودیت‌هاست. اگر این الگوریتم بفهمد که یک جستجو شامل همان مفاهیمی است که قبلا با کمی تغییر توسط کاربر دیگری در گوگل سرچ شده‌ است، احتمالا نتایج یکسان یا بسیار مشابهی را به کاربر نشان خواهد داد.

بر اساس ثبت اختراعی که در سال ۲۰۱۳ انجام شده، گوگل روشی را برای پاسخ دادن به سوال‌ها با استفاده از منابع موجود در داده‌های بدون ساختار ارائه داد. در این روش:

• گوگل، منابع را با ایندکس‌های خودشان ارسال می‌کند
• موجودیت‌ها را با ۱۰ نمونه برتر خودشان بازبینی می‌کند
• نتیجه را از میان موارد مختلف که انتظار می‌رود با هم، با بهترین جواب و با کوئری‌ها مرتبط باشند، استخراج می‌کند.

فراموش نکنید که این الگوریتم یک سیستم یادگیری ماشین است و برای رفع مشکل سوالاتی که گوگل قبلا هرگز با آن‌ها روبه‌رو نشده بود، راه‏اندازی شده است. در این الگوریتم، سیستم فقط کلمات کلیدی موجود در جستجو را در نظر نمی‌گیرد، بلکه موجودیت‎های مربوط به ساخت آن را نیز در نظر می‎گیرد که شامل جستجوهای قبلی، موقعیت مکانی، نوع دستگاهی که با آن جستجو می‌کنید و… است.

الگوریتم rank brain دو وظیفه اساسی دارد:

• درک کوئری‌های جستجو (کلمات کلیدی)
• سنجش نحوه تعامل کاربران با نتایج ارائه شده (رضایت کاربر)

Rank brainسعی می‌کند تا مثل یک انسان بتواند منظور کاربر را درک کند. چطور؟ به کمک تطبیق کلمات کلیدی دیده نشده با کلمات کلیدی‌ای که گوگل قبلا مشاهده کرده است.

اما چطور می‌تواند رضایت کاربر را اندازه‎‌گیری کند؟ در واقع وقتی رنک برین مجموعه‌ای از نتایج را به کاربر نشان داد ، از کجا می‌فهمد که این نتایج واقعا خوب و مناسب‌اند؟

معلوم است دیگر… از طریق مشاهده! به عبارت دیگر، رنک برین نتایجی را به شما نشان خواهد داد که فکر می‌کند آن‌ها را دوست خواهید داشت. اگر افراد زیادی، یک صفحه را در نتایج یک موضوع خاص دوست داشته باشند، گوگل به آن رتبه بالاتری می‌دهد. حالا اگر کاربران از یک صفحه متنفر بودند چه کار می‌کنند؟ آن‌ها آن صفحه را رها کرده و صفحه دیگری را جایگزین خواهند کرد. رنک برین این رفتار را مشاهده کرده و رتبه کمتری به آن صفحه خواهد داد. حالا این مشاهده از چه چیزهایی تاثیر می‌گیرد؟

• نرخ کلیک ارگانیک یا Organic Click
• مدت زمان یا Dwell Time
• نرخ پرش یاBounce Rate
• Pogo-sticking

این موارد به عنوان سیگنال‌های تجربه کاربر (UX signals) هم شناخته می‌شوند.

یکی از موارد مهم برای الگوریتم رنک برین، مدت زمانی است که یک کاربر در صفحه صرف می‌کند. به این زمان، Dwell Time می‌گویند. هر کاربری که از طریق جستجو وارد صفحه‎ای شود و در آن حداقل بیشتر از ۳ دقیقه حضور داشته باشد، مبنای رتبه‌بندی بهتر گوگل است.

بیایید یک مثال بزنیم:

شما در حال بازی تنیس، دچار کشیدگی عضله شده‌اید. بنابراین در گوگل «کشیدگی عضله» را جستجو می‌کنید.

مثل همه آدم‌ها، شما هم روی اولین نتیجه کلیک می‎کنید. متاسفانه ، مقدمه این مقاله پر از اطلاعات بی‌فایده و به درد نخور است. حالا چه کار می‎کنید؟ روی دکمه بازگشت کلیک کرده و نتیجه دوم را بررسی می‎کنید. این یکی هم محتوای خیلی بهتری از نتیجه قبلی ندارد. مقاله‌ای پر از توصیه‌های عمومی! بنابراین دوباره دکمه بازگشت مرورگر خود را می‌زنید و وارد لینک سوم می‌شوید:

هورا! این نتیجه دقیقا همان چیزی است که بدنبال آن بودید.

بنابراین به جای ترک کردن سایت و بازگشت به صفحه نتایج، ۵ دقیقه مشغول خواندن محتوای کاربردی این مقاله می‌شوید و دیگر به صفحه نتایج گوگل بر نمی‌گردید.

این رفت و برگشت‌ها «Pogo-sticking» نامیده می‌شود. رنک برین به این موضوع توجه زیادی می‌کند. اگر گوگل متوجه شود که افراد به سرعت صفحه‌ای را ترک می‌کنند تا روی نتیجه جستجوی بعدی کلیک کنند، این پیام به گوگل ارسال می‌شود که: «این صفحه به درد نخور است!»

و اگر گوگل متوجه شود که بسیاری از افراد پس از این رفت و برگشت‌ها، روی وب‌سایت خاصی متوقف می‌شوند؛ آن صفحه را بالاتر می‌آورد تا دسترسی کاربران به آن راحت‎تر باشد.

رنک برین، کلمات کلیدی Long Tail را نادیده می‌گیرد. در سال‌های قبل، گوگل نتایج متفاوتی برای دو عبارت « best keyword research tool» و «best tool for keyword research» نشان می‌داد.

اما با به وجود آمدن الگوریتم رنک برین، دیگر تفاوتی بین این دو عبارت وجود ندارد و می‎فهمد که این اصطلاحات اساسا همان چیزها هستند. بنابراین نتایج جستجوی تقریبا یکسانی برای آن‌ها نشان می‌دهد.

در واقع، در رنک برین بهینه‌سازی برای کلمات کلیدی Long Tail کاملا بی‌معنی است. در عوض باید چه کارهایی انجام دهید؟ به شما توصیه می‌کنیم به جای کلمات کلیدی Long Tail، مطالب را در برای کلمات کلیدی Medium Tail بهینه کنید زیرا در این صورت نتایج بهتری از جستجوی گوگل خواهید گرفت.

منبع: https://www.triboon.net/